Ρ. Μεϊνάρδους στο Πρώτο: Αυξάνεται ο κίνδυνος για περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου με την αποστολή των Leopard (audio)

«Παρατηρούμε μια ριζική αλλαγή της γερμανικής στάσης και το τέλος μιας διαμάχης που επικράτησε πολλές εβδομάδες όχι μόνο στην εσωτερική πολιτική της Γερμανίας, αλλά επισκίαζε και τις σχέσεις της Γερμανίας με τους εταίρους στην Ευρώπη και πέρα από την Ευρώπη» τόνισε ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους, αναλυτής και ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, επικεφαλής του Προγράμματος Μεσογείου, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή.

Επίσημα ο λόγος της μέχρι τώρα διστακτικότητας της γερμανικής κυβέρνησης, θα ακουστεί από τα χείλη του κ. Σολτς, «αλλά ψιθυρίζεται και μάλλον κατά τη γνώμη μου αυτός είναι ο ουσιαστικός λόγος, ότι έδωσε και η Ουάσινγκτον, η Αμερική, τη συγκατάθεση, θα προμηθεύσει και η Αμερική που δίσταζε και αυτή στην προμήθεια αυτών των βαρέων οχημάτων» υποστήριξε ο κ. Μαϊνάρντους.

Απαντώντας στο ερώτημα, γιατί δίσταζε ως τώρα ο Γερμανός Καγκελάριος να αποφασίσει την αποστολή των αρμάτων μάχης στην Ουκρανία, ο κ. Μαϊνάρντους υποστήριξε ότι τον φόβιζε η απομόνωση, γιατί ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης η Γερμανία και αυτό διότι εκεί κατασκευάζονται αυτά τα άρματα, γαλλικά, αμερικανικά, αλλά η πλειοψηφία αυτού του είδους οχημάτων κατασκευάζεται στη Γερμανία. «Αυτά τα άρματα είναι πολύ δημοφιλή στους στρατούς και επέμεινε η Γερμανία πάντα σε ένα ευρύτερο συνασπισμό χωρών. Και αυτός ο συνασπισμός δεν υπήρξε και τώρα σε μυστική διπλωματία έχει γίνει, με τη συγκατάθεση των Αμερικανών και τώρα το προχώρησε η γερμανική κυβέρνηση και στην πρώτη σειρά βέβαια θα είναι οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες με την Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες, αλλά και τη Φινλανδία και την Ολλανδία. Για την διστακτικότητα υπάρχουν πολύ ουσιαστικές, πολύ σοβαρές εξηγήσεις. Δηλαδή εδώ μιλάμε για μία ουσιαστική κλιμάκωση της συμμετοχής του ΝΑΤΟ σε αυτή την πολεμική κατάσταση. Και ξέρουμε επίσης τις απειλές της Ρωσίας ότι υπάρχουν και κόκκινες γραμμές και ο κύριος Πούτιν και οι δικοί του υπουργοί απειλούν τη Γερμανία ότι προσέξτε, υπάρχει εκεί κόκκινη γραμμή και στην περίπτωση που η Ρωσία χάνει το πόλεμο, απειλεί με πυρηνικά όπλα» προσέθεσε ο κ. Μαϊνάρντους.

Επιπλέον, επισήμανε ότι «υπάρχει τώρα η προοπτική όντως η Ουκρανία με τέτοια μαχητικά όπλα να νικήσει και έτσι αυξάνεται και ο κίνδυνος να γίνει μία περαιτέρω κλιμάκωση». Ενώ, υπογράμμισε ότι η Γερμανία φοβάται πάρα πολύ αυτή την κλιμάκωση, γιατί «έχει ζήσει δύο φορές στην ιστορία της, τις βιβλικές καταστροφές των μεγάλων πολέμων και λίγο πολύ η σοσιαλδημοκρατία είναι ένα ειρηνιστικό κόμμα, έχει στην καρδιά της αυτή τη θέση και γι’ αυτό δυσκολεύεται και γίνεται αυτή η πολύ έντονη ιδεολογική συζήτηση-διαμάχη στη Γερμανία».
Για το ζήτημα της αποστολής των τανκς, υπάρχει πόλωση στην Γερμανία. Ένα 40% των Γερμανών επιθυμεί να μη γίνει αυτή η προμήθεια και ένα 45% να γίνει, ενώ τα γερμανικά ΜΜΕ στη μεγάλη πλειοψηφία τους, πρόσκεινται υπέρ.

Όσο αφορά στο μπλοκάρισμα από τον Τούρκο Πρόεδρο, της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, ο κ. Μαϊνάρντους, εκτίμησε ότι η προσχώρηση των δύο σκανδιναβικών χωρών στο ΝΑΤΟ, μάλλον θα αργήσει αρκετά. «Αυτό είναι βεβαιωμένο και εγώ προσωπικά πριν από τις τουρκικές εκλογές, γιατί έχει και μια έντονη εσωπολιτική διάσταση το όλο θέμα, δεν περιμένω εξελίξεις. Ήδη χθες ο υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας είπε ότι απαιτείται ένα τάιμ άουτ ορισμένων εβδομάδων. Δηλαδή οι εκλογές θα γίνουν 14 Μαΐου και κατά τη γνώμη μου επόμενος σταθμός είναι η συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ στα μέσα Ιουλίου στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Για τον κύριο Ερντογάν αυτή η καύση του Κορανίου ήταν δώρο Θεού. Δυστυχώς οι ακροδεξιοί της Σουηδίας προσέφεραν πολύτιμη πάσα στον Ερντογάν, γιατί αυτός το εκμεταλλεύεται και δεν είναι μόνο οι οπαδοί του AKP που τον υποστηρίζουν στο θέμα αυτό, είναι και πέρα από το κόμμα του πάρα πολλοί Τούρκοι που δεν παραδέχονται σε καμία περίπτωση αυτή την κίνηση που την είδαμε στη Σουηδία» ανέφερε σχετικά ο κ. Μαϊνάρντους.
Πάντως, αυτό που επισήμανε ο κ. Μαϊνάρντους ως το ουσιαστικό ζήτημα για το ΝΑΤΟ, είναι ότι συναντιούνται δύο συστήματα με πάρα πολύ διαφορετικές αρχές. «Από τη μία μεριά έχουμε μια Σουηδία που είναι κατεξοχήν φιλελεύθερη δημοκρατία και από την άλλη μεριά έχουμε μια Τουρκία που είναι το αντίθετο μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αυτοί να συνυπάρχουν στην συμμαχία; Αυτό είναι το δίλημμα που υπάρχει πέρα από τις καθημερινές συζητήσεις που έχουμε αυτές τις ημέρες. Αυτό είναι ουσιαστικό θέμα της συμμαχίας και θα δούμε πως θα το λύσουν. Το λύνουμε μάλλον με κάποιο συμβιβασμό. Γιατί υπάρχει αυτή η απειλή της Ρωσίας μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας» είπε καταλήγοντας.